О, тамо!
Крајња тамо
Разгрнућу
биће кожно
Да завирим у
те мало
Да сопства
сјену видим
Да погледам
у очи ти право.
У то уско,
мрачно, осветољубиво и јадно,
перверзно и
љубоморно,
страшљиво и
гладно,
то завидно,
ужасно и слабо,
болесно,
покварено, наказно и хладно,
застрашујуће,
мучно, гадно.
А опет, лијепо што је себе свјесно
И што друге
не вара да треће ј' нешто
до ли црна
ниш'ца само
Ил' неко
биће празно
Чамно и сабласно
отуђено и бездано.
Нема коментара:
Постави коментар