О, тамо!
Крајња тамо
Разгрнућу биће кожно
Да завирим у те мало
Да сопства сјену видим
Да погледам у очи ти право.
У то уско, мрачно, осветољубиво и јадно,
перверзно и љубоморно,
страшљиво и гладно,
то завидно, ужасно и слабо,
болесно, покварено, наказно и хладно,
застрашујуће, мучно, гадно.
А опет, лијепо што је себе свјесно
И што друге не вара да треће ј' нешто
до ли црна ниш'ца само
Ил' неко биће празно
Чамно и сабласно
отуђено и бездано.
Нема коментара:
Постави коментар